Co jakiś czas pojawiają się krytyczne głosy na temat egzaminu maturalnego. Nie jestem egzaminatorem CKE, aby móc wypowiadać się na temat praktyk stosowanych podczas sprawdzania prac. Tym bardziej zainteresował mnie artykuł dra Jacka Rysiewicza, pracującego na Wydziale Anglistyki UAM. Przyjrzał on się mianowicie wynikom egzaminu i doszedł do, niestety, niezbyt optymistycznych wniosków.

W ostatnim numerze Języków Obcych w Szkole (nr 3/2015), w artykule Christopha Mohra „Niemiecki w szkole” znalazłam taką oto informację:

„Badania przeprowadzone przez Halinę Stasiak z Uniwersytetu Gdańskiego oraz Juergena Kruemma z Uniwersytetu Wiedeńskiego pokazują, że uczniowie, którzy naukę języków obcych rozpoczynają od

Denerwuje mnie uśrednianie wynagrodzeń i podawanie sum, o których przeciętny nauczyciel może tylko pomarzyć. W 2007 we wrześniu jako stażysta zaczynałam od 800 zł netto z kawałkiem (za cały etat), w czerwcu 2008 moje wynagrodzenie nadal nie przekraczało 1000 zł netto. Starsze koleżanki w pracy pytały mnie ze współczuciem, jak daję radę za to wyżyć. W 2014 roku jako nauczyciel kontraktowy dostałam 1690 zł (netto). Kokosy?

Gdy ktoś mnie pyta, czy w moim wieku da się nauczyć niemieckiego, odpowiadam: „Wszystko zależy od wewnętrznej motywacji”, a więc od mojego wewnętrznego „chcenia”. Uważam, że nie materiały dydaktyczne są najważniejsze, ale to coś, co nas motywuje, pobudza i napędza do nauki, przy czym ta nauka wyraźnie sprawia nam przyjemność. Spójrzmy, jak wyglądała nauka powiedzmy 40-50 lat temu.

Jeszcze 10-15 lat temu sytuacja była zupełnie inna. W 2000 roku niemieckiego uczyło się na świecie 20 milionów osób, w 2010 roku – tylko 14 milionów. Teraz pewnie jeszcze mniej. (https://www.goethe.de/de/spr/mag/20463342.html)

Również w Polsce sytuacja wyglądała całkiem inaczej. Bardzo trudno było się dostać na germanistykę, egzaminy wstępne reprezentowały poziom akademicki. A teraz … (podam kilka przykładów ze Świętokrzyskiego)